Први контакти со BEST

Мојот прв контакт со БЕСТ беше на промоцијата за нови членови. Отидов на првиот состанок, дознав што е отприлика организацијата и уште тогаш ми се допадна начинот на кој функционира. Викендот што доаѓаше беше мотивациски викенд. Не знаев баш што точно ќе биде ама два дена во природа со друштво ми звучеа супер. Скоро сите што беа не ги знаев од порано(ги запознав на состанокот). И така уште во автобусот по пат, понатаму и во двата дена што следеа дознав многу работи околу БЕСТ, а сето тоа беше надополнето со многу дружење. Игравме интересни игри,некои беа wake up игри и имаше многу смеење,така и се запознавме подобро . Исто така интересен дел ми беа и тренинзите, околу тоа како функционира БЕСТ, што се ти нуди, на кој начин можеш да се вклучиш, кои работни групи се одржуваат... На некој начин се супер ни објаснија на новите членови а не беше досадно или напорно. Вечерта имавме едно два саати свирење гитара и пеење покрај каминот и атмосферата беше незаборавна. И така се вративме назад, јас запознав многу нови луѓе, супер си поминав, и продолжив да доаѓам во БЕСТ. Брзо следеше и нивниот 11ти роденден кој беше во стилот на Оскарите, значи гламурозно и блескаво и сето тоа организирано од исто така понови членови на БЕСТ,се разбира со помош на поискусните, сите си се забавуваме, тортите беа многу вкусни а си добивме и по еден оскар сите. Мене лично ме зарази БЕСТ духот и мислам дека ке се вклучам и во наредните настани,а секако го чекам со нетрпение и летниот курс за кој сите зборат дека е нешто најубаво.

Марија Стојковска


КАМИКАЗИ, eден од победничките тимови на EBEC Skopje 2013


Беше обичен ден на факултет, среда, ако добро се сеќавам. На аудиториските вежби по Напреден Развој на Софтвер, дојдоа двајца студенти. Рекоа дека се од студентската организација БЕСТ и дека сакаат да нè информираат за некаков инженерски натпревар. Најпрво, воопшто не бевме заинтересирани за тоа, но откако заврши презентацијата, веќе почнавме да размислуваме за учество. „Зошто да не, ќе биде одлично искуство” – си рековме. И така и се случи. Наредниот ден, испративме апликација за учество на EBEC, под името „Камикази” (има приказна за тоа како го избравме токму тоа име, но ќе ја кажеме во наредна прилика).



Од самиот почеток, надежите и очекувањата беа мали. Нам, како студенти од прва година, императив ни беше да учествуваме, да научиме нешто ново, да се забавуваме. За победа воопшто не зборувавме, но да бидеме искрени, потајно се надевавме.
Како што се приближуваше денот на натпреварот, сè повеќе и повеќе, во нас се разгоруваше желбата за што поголем успех, впрочем, тоа би било случај со секого, па така и со нас. Постојана тема на разговор ни беше токму EBEC и нештата поврзани со тој настан.
Дојде и 26-ти февруари, првиот натпреварувачки ден на инженерскиот натпревар. Тимовите пристигнаа, сè беше подготвено и одлично организирано. Остана само да го слушнеме проблемот и да преминеме на негово решавање. Соработката меѓу нас беше одлична, дојде до израз тимскиот дух кој го поседувавме, а којшто по овој настан се разви уште повеќе. Дојдовме до едно одлично решение, кое да бидеме искрени, доста добро го презентиравме пред жири-комисијата, што можеби беше клучниот фактор за освојување на првото место, со оглед на тоа дека уште два тима имаа ист резултат како нас. Начинот на презентирање е уште еден сегмент, со помош на кој добивме едно искуство повеќе, кое со сигурност ќе ни биде од помош понатаму.



Прогласувањето на победниците беше приказна за себе. Чувството со кое се соочувавме тој момент е тешко да се опише со зборови. Уште долго по прогласувањето, не можевме да си поверуваме дека всушност ние, тимот „Камикази“ , сме победници на EBEC и ќе одиме на Балканскиот натпревар во Софија. Знаеме дека таму работите ќе бидат малку поинакви. Ќе имаме квалитетна конкуренција, бидејќи, сепак тимовите кои ќе се натпреваруваат таму, победиле во својата држава. Но колку и да биде тешко, ние знаеме дека ќе дадеме сè од себе и нема да се откажеме до последниот здив! Освен натпреварување во Софија, очекуваме да запознаеме што е можно повеќе нови пријатели со кои се надеваме дека одлично ќе се забавуваме! Исто така очекуваме да се запознаеме со луѓе и компании од I.T. секторот кои, всушност се нашата иднина. Знаеме дека и таму одлично ќе си поминеме, и секако, се надеваме на победа.


За крај, сакаме да им се заблагодариме на BEST, студентската организација за која дознавме и преку која се запознавме со овој инженерски натпревар. Видовме дека атмосферата таму е одлична, се организираат одлични настани, на кои секој студент би било супер да учествува. Благодарност и до сите други кои учествуваа во организацијата и до оние кои дадоа поддршка за EBEC.

P.S. Софија, чекај нè!














Мотивациски викенд со BEST Скопје



Да се биде дел од BEST настаните претставува вистинска привилегија. Мило ми е што имав можност да присуствувам за првпат на мотивацискиот викенд организиран од BEST Скопје.
Благодарение на постарите членови на оваа организација и нивното залагање успеав да дознаам со што се` се занимава Бордот на Европски Студенти по Технологија.
Преку многу игри, песни, музика и дружба го сфатив значењето на тимот и тимската работа. Не се доволни зборови да се опише ова искуство, па затоа најтопло му препорачувам на секој желен за забава, да стане дел од BEST
Ива Најденова


За прв пат да се почувствува бестовскиот дух токму на мотивациски викенд, е навистина голем предизвик! Како нов член на БЕСТ, кој штотуку се приклучува на оваа организација, решив да бидам дел од мотивацискиот викенд  во прекрасниот планинарски дом “Вртешка” со желба да видам што значи БЕСТ организацијата, за што се залага и кои се нејзините цели. Покрај тоа, сметав дека запознавањето и дружењето со многу нови луѓе е едно дополнително и многу значајно искуство во животот.  А после само два дена поминати со членовите на  БЕСТ,  луѓе полни со ведар и ентузијастички дух , едноставно сфатив дека тоа е искуство кое не може да се опише се зборови, нешто што може само да се доживее. Токму затоа, и јас топло им го препорачувам мотивацискиот викенд на сите оние кои имаат желба за збогатување со нови знања на еден многу интересен и забавен начин.

Драгана Николовска









BEST Time Of My Life


Мојот прв BЕСТ курс беше ова лето во Виена. Размислувајќи како да го поминам летото, решив да се пријавам на некој од летните BEST курсеви. Темите беа која од која поинтересна, а и градовите во кои се одржуваа курсевите беа навистина привлечни.
Мене најмногу ме привлече курсот во Виена со темата "SecurITy Guide to the Galaxy" во која се учеше за некои постапки и методи за ИТ сигурност. Виена беше местото коа што отсекогаш сакав да го посетам и бев навистина пресреќна што BEST ми го овозможи тоа.

Кога отидов во Виена многу пријатно се изненадив од организацијата. Весели и насмеани лица беа постојано околу нас , прашувајќи не дали ни фали нешто и грижејќи се за секоја ситница. Бевме сместени во студентски дом недалеку од факултетот во кој се одржуваа предавањата. Секој од нас имаше по еден или двајца цимери , што ни овозможи уште поубаво да се запознаеме.

Предавањата навистина ми се допаднаа, пред се бидејќи после речиси секое предавање имаше и практични вежби кои беа многу корисни. И покрај тоа што курсот беше на напредно ниво,професорите навистина се трудеа да објаснат се на многу поедноставен и начин на кој би разбрале дури и оние кои го немаат соодветното познавање на темата.

Покрај предавањата и шетањето низ прекрасната Виена , секоја вечер имавме забави со различна тематика. Некоја вечер сите бевме супер херои , друга вечер бевме богови/божици итн. Забавите беа неописливи, секоја вечер со најразлични игри за запознавање и многуууу дружење.

Но тоа не беше се. Едно од најнезаборавните искуства во Виена ми беше  викенд патувањето кои се состоеше од планинарење кон еден од поатрактивните ски резорти во близина на Виена. Очекувавме прекрасно и сончево време, но начекавме невреме. И покрај тоа поминавме прекрасни 2 дена на планина забавувајќи се , играјќи , пеејќи.Денови кои засекогаш ќе останат во мојата меморија.

Кога поминаа тие две недели навистина не сакав да си одам. Толку се зближив со сите учесници и организатори што во тие две недели тие беа моите најдобри другари, луѓе со кои си 24/7 и со кои имаш исти интереси и обврски.
Тоа беа неверојатни две недели кои не би можела да ги заменам со ништо друго. Искуство кое ќе се памети цел живот.







Тоа и беше причината што се пријавив за втор BEST курс. Овој пат среќата ме однесе во Париз- градот на светлината. 
Париз е мојот град од соништата , па и покрај тоа што веќе сум била таму, не ми пречеше пак да отидам и повторно да го доживеам со сета своја раскошност и убавина.
Овој пат курсот за кој се пријавив беше за искористувањето на енергијата, тема која е многу популарна во денешницава.
Освен тоа имавме и посети на компании на кои можевме да им го оставиме своето CV и да добиеме можност за пракса , а можеби и за работа.

И овој пат забавите беа прекрасни, исполенети со многу дружење,игри, смеење. Огранизацијата беше перфектна.Навистина не можевме да се пожалиме од ништо. Како и што беше кажано , имавме три оброци на ден спремени од самите организатори кои навистина се трудеа да не задоволат сите. Пробавме и некои специјалитети од француската кујна, како и некои од нивните добро познати вина.

Сите учесници и организатори беа прекрасни. Се чувствував навистина прекрасно, среќно и исполнето. И покрај напорните денови со по 2 до 3 саати спиење , сите бевме среќни,весели и секогаш спремни за забава.
И ден денес ми фали позната песна за будење која секое утро одекнуваше пред нашите врати: "c'est l'heure du petit dejeuner" :)

Насмеаните и разиграни БЕСТовци од цела Европа останаа во моето срце и сигурна сум дека ќе ги паметам цел живот. Тие денови на среќа и радост не се забораваат така лесно.
Навистина се надевам дека повторно ќе имам можност да ги видам сите мои другарчиња од цела Европа, можеби на некоја онлајн средба или со малку среќа на уште еден BEST курс.

Затоа на секој топло му препорачуам да се пријави на BEST курс и да доживее едно незаборавно и незаменливо искуство кое може да ви го овозможи само BEST.





Маја Лазаревска




Копенхаген и мојот сон полека стана реалност :)



Топло време .Над 40 степени го топеа асфалтот на Скопските улици , а јас во мојот куфер пакувам џемперчиња и тенки јакнички. Пакувам и позитивна енергија и многу насмевки во мојот куфер,  а секако и по некое поклонче за организаторите што таму ме чекаа.
Каде таму?? Па секако Данска , Копенхаген , мојот вечен сон .
Слетавме со Стефан , моето другарче од Скопје , на аеродром во Шведска , фативме автобус и за неполни 45 минути веќе бевме таму.
Иииии , забавата почна .
Весели и растрчани лица насекаде припремаа јадење за новодојдените патници . На другиот дел веќе некои појадува , се запознаваа. Уффф колку убаво чувство , во соба со 30 лица познато ми беше само едно . Но непознати си останавме не за долго. Сега во Данска и во цела Европа имам повеќе од 50 другарчиња само од тој курс.
Размисли , дизајнира и делувај - беше слоганот кој ме водеше низ 18те дена поминати таму.

Наш домаќин беше факултетот Danmarks Tekniske Universitet - DTU , чиј професор се грижеше да курсот биде на високо академско ниво , да ги пробуди во нас заборавените креативни клетки и да направи од сите нас идни дизајнери. Не го велам ова само онака , не е ова реченица празна , напротив и јас се разбудив таму.

Во мојата глава остана Данска државата каде дизајнот е секаде на прво место. Научив многу работи меѓу кои дека Данска ќе биде изборот за мојте мастер студии. Пасијата кон ова место и ден денес трае , ме носи и ме тера да размислувам , дизајнирам и делувам!
Покрај преубавите лекции и тимска работа во изработката на проект - дизајнирање на футуристичка библиотека во Копенхаген , се сврзав многу и со луѓето таму.
БЕСТовци до крај! Тоа ми е коментарот после тој настан. Позитивни , насмеани , одговорни и дружељубиви 24/7 иако скандинавските земји не се познати како топол народ.
Но во БЕСТ нема ладен народ.

И покрај тоа што не беа толку многу бројни, еден БЕСТовец работеше како тројца/четворица . Нивната мотивација и нивната желба нас да ни е најдобро можно , сега е и моја мотивација за сите гости од Европа што доаѓаат кај нас.

Покрај лекциите секоја вечер имавме по некоја тематска забава , со цел да ни ја доближат нивната култура до нас. Имавме традиционален Дански божиќ каде не нагостија небаре отидовме на курс во Србија - со прасечко :) . Учевме како се прави традиционална данска торта за божиќ , како го слават и кои пијалоци и храна ги служат. Не носеа на журки во градот , студентски журки во студентски дом , разгледи низ градот итн.
Најнезаборавното доживување ми беше што успеаа да ни покријат и карти за забавниот парк Тиволи , најстариот од својот вид во Европа. Се изнагледав чуда и чудесии , се изнавозев на најстрашните ролеркостери , вртелешки , free falls...Поминавме преубав ден таму , сончево време и 20тина степени , пријатни за сечија душа.

Исто така не носеа на посета на Христијанија , место во градот во кое не владее Данскиот закон . Одма помислуваме див запад , но ќе ви ги прекратам фантазиите и ќе ви кажам дека тоа е единствениот слободен мал град , каде жителите прават што сакаат, градат куќи каде сакаат , ги дизајнираат каде сакаат и се однесуваат како сакаат и еден на друг не пречат. Но тука владее некој поинаков закон меѓу нив. Едноставно зборовите се премногу суви да ви опишам колку живописна е таа мала населба покрај преубавото данско езеро.

И да , прв пат пробавме кајакарење во ладни води. Да бев Скопје ќе си речев , ех кајакарење има и на Матка, ама немаше да помислам да го правам тоа на 10тина степени. Лудо и незаборавно. Игравме фудбал со кајак и толку уживав што температурата на водата беше моја последна грижа.
И гледам дека тешко ќе задржам нечие внимание ако продолжам да пишувам што се не видов. Музеите на рипли верувале или не, музеј на гинисовата книга на рекорди, познати споменици , скулптури , архитектноски дела ...
Топло ви препорачувам да аплицирате , затоа што доживување какво што имав јас во Данска можете да добиете со БЕСТ Скопје. Мене ова лето ми беше повредно од било кое друго и се надевам дека наредното ќе биде и уште поегзотично и ќе посетам исто волку привлечна дестинација.
Ве гушкам и ви ја пуштам мојата среќа да биде среќни избраници на курс некаде низ Европа.

Наталија Најдова










Полска – Вториот БЕСТ курс


Курсот во Полска најмногу го одбрав поради темата, каде што главен акцент се ставаше на лидерство, менаџирање и комуникациски вештини.
Дестинацијата и не ми беше така привлечна, бидејќи до сега, не сум размислувала за Полска како дестинација која сакам некогаш да ја посетам, но моето мислење се промени веднаш штом стапнав таму.
Бев пречекана од една од организаторките. Нејзината насмевка ми даде до знаење дека тука ме чекаат одлични 12 дена и навистина беше така. Откако не сместија во студентскиот дом и по првата вечер помината со луѓе кои прв пат ги гледам, забавата и моите патешетвија во Полска започнаа. Бевме сместени во прекрасен студентски дом, кој беше во близина на центарот. Најдоброто нешто беше што домот беше чист и се почувствував како да сум во некој хотел. Во собите бевме по четворица и тоа навистина ми се допадна, бидејќи никогаш до сега не сум делела соба со 4 –ца непознати, со кои треба да поминам 12 дена и 12 ноќи.
Се изненадив, кога видов дека организаторите сами ќе ни готват и како што пишуваше во апликацијата, дека ќе имаме барем по еден топол оброк, така и беше. Храната беше навистина вкусна и ми се допадна што организаторите сакаа преку храната да не запознаат повеќе со земјата, нивните обичаи, култура, традиции.
Забавите беа со различна тематика. Најинтересното беше кога ќе бевме поделени во тимови и секој тим имаше некоја задача да исполни. Во тие моменти, сите бевме сложни, дававме идеи како најлесно да победиме и пред се се смеевме и се забавувавме како никогаш до сега. Низ целиот курс во тие 12 дена беше така. Целта ни беше да се запознаеме подобро, да бидеме вистинските ние, да се смееме и да се забавуваме. Чувството е навистина прекрасно кога за толку кратко време ќе се поврзеш со луѓе кои едноставно сакаат само најдоброто од тебе да го извлечат и да те запознаат во вистинско светло.
Дури и во моменти кога се чувствуваш изморено од напорниот ден, шетањето низ градот, забавите и предавањата, сепак тие луѓе кои ги познаваш толку кратко време, ќе седнат до тебе и ќе почнат да ти раскажуваат интересни случки од нивниот живот. На тој начин многу подобро се запознавате и се поврзувате.
Во тие 12 дена, со тие луѓе се чувствуваш како да си во едно големо семејство. Предавањата на овој курс беа исто така доста интересни и пред се корисни. Има работи од тие предавања кои засекогаш ќе ми останат во меморија и кои ќе ми послужат понатаму во животот. Професорите кои предаваа, сакаа на забавен начин да ни го прикажат она што треба да го научиме и успеаа во тоа. На сите ни беше доста од нашите класични професори на факултет, па овие предавања на овој курс беа навистина нешто ново и пред се едно освежување во начинот на учење на работите кои се важни во животот.
Преку составувањето на тимови, како и индивидуалната презентација на тема што сами си ја биравме, научив како да комуницирам со луѓето кога сум во тим, како да ја слушам секоја нивна идеја, да давам забелешки или пофалби кога е потребно. Кога презентирав индивидуално, беше навистина едно ново искуство, пред се затоа што презентирав пред луѓе што не ги познавам, а сакам да ме разберат и да оставам добар впечаток, а исто така предизвик беше што презентирав на англиски јазик.
Овој втор курс ми донесе уште нови пријатели во животот, кои ме научија на многу нови интересни работи. Овој втор курс ме натера да се пријавам и на трет, каде што бев одбрана и едвај чекам да одам.
Овие курсеви само повеќе ти помагаат да се изградиш како личност, да научиш нови работи, нови луѓе, култури, дестинации и едноставно да се забавуваш како никогаш до сега.
                                

                                                                                                                      Александра Крстевска





Романија – прв бест курс



Романија беше дестинацијата која отсекогаш ме привлекувала и имав голема желба да ја посетам еден ден. БЕСТ ми го овозможи тоа преку летните курсеви и навистина бев пресреќна кога видов дека сум примена на летниот курс во Букурешт, Романија.


Кога отидов таму, веднаш почувствував позитивна енергија од организаторите и сите кои беа дел од тој курс. Сите бевме како едно големо семејство и во тие 12 дена додека траеше курсот се запознававме, преку најразлични игри, забави, разговори, шеги, смеење, фотографирање, одење на предавање, викенд патување, па дури и заљубување.


Иако темата на курсот беше за софтвери, а јас студирам новинарство, тоа не ме спречи да научам нешто повеќе, а уште помалку не предизвика некој страв во мене, дека можеби околу мене ќе има луѓе кои се поголеми познавачи во таа област, па јас нема да успеам покрај нив. Баш напротив, дури и кога имав нејасни работи во текот на предавањата, секој од нив ќе се понудуваше да ми објасни и да ми помогне да научам подобро. Преку тие активности, уште повеќе се запознававме и се прифаќавме онакви какви што навистина сме.

Забавите беа навистина нешто што досега немав видено. Секоја забава имаше своја тематика. Пробувавме најразлични видови на алкохол и храна кои се симбол за земјата која ги презентира.
Романците не прошетаа низ преубавиот Букурешт кој има што да понуди со своите убави градби и паркови. Не однесоа на викенд патување, каде што се запознавме со уште два прекрасни градови во Романија. Беше навистина убаво да се запознаеме подобро со културата на Романците, а тоа викенд патување уште повеќе не зближи сите. 


Смеењата, шегите, музиката, заедничките оброци, заедничкото подготвување за забавите, се само мал дел од работите кои ќе ги паметам засекогаш од ова мое прво искуство на овој летен курс во Романија. Навистина беше едно прекрасно искуство, преку кое ги запознав моите први пријатели од Европа, запознав нови 
култури и обичаи, пробав вкусни јадења, научив нови работи од областа на технологијата и пред се ја посетив дестинацијата која отсекогаш ја посакував.

Александра Крстевска

Feel it - Live it. BEST spirit!


Барајќи начин како забавно да го поминам крајот од летото некаде надвор од границите на нашата земја, сосема случајно наидов на листата на есенски БЕСТ курсеви и без никакви очекувања аплицирав за еден од нив во Ваљадолид, Шпанија - инаку мој долго неостварен сон. Дестинацијата ми делуваше примамлива, а исто и темата на курсот: Artificial Intelligence – Could a toaster pass your exams?
Кога го добив известувањето дека сум примена на курсот бев многу возбудена, но ни одблиску не можев да замислам што навистина значи да се биде учесник на БЕСТ настан. Многу од моите другари – инаку членови на локалната БЕСТ група во Скопје ми велеа дека Ваљадолид е неверојатен, а дека БЕСТ-овците таму се прекрасни луѓе. Слушав многу и за БЕСТ забавите, но сето тоа ни најмалку не успеа да го опише искуството што го стекнав во магичната Шпанија.
Уште на денот на пристигнувањето, го почувствував неверојатниот шпанскиот дух. Бев воодушевена од позитивната енергија која едноставно ја чувствувате со секое вдишување и не можете а да не се заљубите во оваа земја. Без двоумење би кажала дека Шпанците се најготопримливиот и најтопол народ што некогаш сум го запознала, а верувајте, тоа се чувствува уште при првиот чекор на аеродромот. Непознати, насмеани лица насекаде околу вас, ви го покажуваат патот, ви помагаат со багажот и патем ви раскажуваат каде можете да ја дегустирате најдобрата храна во градот.
Кога мислев дека сонот не може да стане подобар, тогаш  конечно пристигнав во Ваљадолид и доживувањето започна: Тhis is number one and the fun has just begun!!
Секој ден, секој час и минута го живеев БЕСТ сонот. Наутро – будење со песна и гитара, набрзина земен појадок; пат до универзитетот; предавања, дискусии, изработка на роботи, посета на фирми; паузи за кафе и игри. Попладне – време за стомакот да се почасти со некој вкусен шпански специјалитет; прошетка низ градот; подготовка за игри и забава. Навечер – бевме каубојци и роботи; олимпијци и  духови; диско – ѕвезди и сангрија мајсори.
Неверојатни 10 дена со БЕСТ. 10 дена исполнети со многу активности, песни, игри, забава, дружење и едноставно ви се чини како секој ден да трае една недела, а вам и тоа ви е малку.
Кога денес некој ќе ми спомне за Шпанија и БЕСТ курсот, го чувствувам топлото сонце, мирисот на сангрија и со радост се сеќавам на веселите насмевки на пријатели од цела Европа. Пријатели кои и денес ми се мили и чии ликови нетрпеливо чекам да ги видам на следното онлајн дружење или БЕСТ настан ( зошто да не? J). Се сеќавам и на жарот со кој моите другари ми ги споделуваа нивните БЕСТ искуства, точно пред моето заминување и сфаќам: БЕСТ не се раскажува. БЕСТ се доживува.

Марија Велкоска


























Main Organizer of EBEC Skopje 2013, Dejan Jankoski

Во организацијата БЕСТ Скопје се приклучив некаде на крајот на месец септември, знаејќи дека ќе ми ги прошири видиците и ќе научам многу нови нешта кои не се учат на факултет.

Две недели после моето приклучување следеше повикот за главен организатор на инженерскиот натпревар.  Детално го разгледав целиот проект и го разработив. Ми се допадна и си реков дека тоа е тоа се пријавувам за организатор на истиот. Тука навистина се пронајдов сакав нешто да оргнизирам, а ова воедно беше голем проект кој бараше ангажман.

Покасно следеше изборот за организатор. Ме прогласија за главен организатор, толку млад член полн со идеи и интузијазам бев пресреќен ми се даде можност на работам на голем проект што ми беше сон од многу по одамна. Тотално се внесов во проектов :)



Па така во текот на организирањето се соочивме со различни работи, но секогаш тука позади мене стоеше тимот од БЕСТ Скопје кој немилосрдно ми помагаше и од кој научив многу.

Настанот заврши успешно, иамвме форумска расправа на која дебатиравме за праксите во МК, два натпреварувачки денови како и победници кои беа наградени со вредни награди и кои наскоро ќе ги испратиме и на регионалниот инженерски натпревар во Софија.

Затоа сакам да им препорачам на сите кои скаат да нучат нешто повеќе да дојдат и да ни се приклучат во БЕСТ Скопје. 


Дејан Јанкоски