EBEC, БЕСТ и Јас...

Температурите опаѓаа, а еуфоријата во БЕСТ растеше, се ближеше EBEC – инженерскиот натпревар. Растрчани на сите страни, членовите се трудеа се да биде организирано до најмал детал. Се мораше да биде совршено. А и беше. Барем тие што беа дел од настанот знаат. Оваа година возбудата ја пренесовме во просториите на Seavus Education & Development Center, каде се одржуваше настанот од 4 до 6 декември.

Се започна со свеченото отварање, и форумската расправа на тема „Разидувањето што постои помеѓу она што бизнисот го бара и она што образованието го обезбедува". Интересно е да се слушнат мислењата на претставници од компаниите, професори, а и самите студенти. Засегнати од овој проблем, сите ги изнесоа своите ставови и мислења за тоа како да се надминат разликите и колку всушност се превзема во моментот.

Вториот ден беше резервиран за првата категорија од натпреварот, односно Case study. Во овој дел се натпреваруваа 6 тима, кои имаа задача да дизајнираат робот кој ќе управува со отпад. Овде најдобро ја прикажаа имагинацијата и креативноста, но и дел од своите знаења. Бев импресионирана од тоа колку детално беше разработена темата, и колку креативни решенија беа презентирани. Сепак, еден тим се истакна од другите, а тоа е Fast forward, кои ќе не претставуваат во овој дел од натпреварот во Ниш.

На третиот и последен ден од EBEC, уште 6 тима имаа можност да ги покажат своите способности во категоријата Team design. Овде натпреварувачите дизајнираа Слободнолетачки Мали Авиони наречени Гумењачи, бидејќи погонот на кој се движат е гумен ластик. Освен функционалниот дел, требаше да се обрне внимание и на дизајнот. 6те тима одлично ја сработија задачата, и многу се забавувавме за време на презентацијата, кога се летаа авиончињата. Деталните пресметки на тимот Orange и добрата презентација им ја донесоа победата и шансата да не претстават на балкаскиот EBEC. Но, на некој начин сите беа победници со самото тоа што учествуваа во натпреварот, дадоа се од себе, и го покажаа тимскиот дух.

Ова навистина беше прекрасно искуство за мене, како нов член на БЕСТ, и сум сигурна дека и во иднина ќе продолжиме да организираме успешни настани.

Данче Лазарова 

Петто издание на локалниот БЕСТ Инженерски Натпревар (EBEC) во соработка со Сеавус Едукативниот и Развоен Центар

Сосема случајно, така вообичаено започнуваат големите работи.  Случајно го видовме објавениот конкурс за EBEC 2013, случајно се пријавивме и (не) случајно победивме. Како апсолвенти, си ветивме дека токму оваа година ќе биде таа во која ќе учествуваме на оние настани кои поради одредени причини ги заобиколивме минатите години. И не погрешивме, бидејќи несомнено EBEC го разбуди натпреварувачкиот дух во нас и ни даде можност за докажување.

Логистички и организациски, BEST и Сеавус Едукативниот и Развоен Центар како подржувач ни понудија настан во кој е навистина чест да се учествува. И ова не се само ласкави зборови на победници, навистина е така. Тридневниот настан започна со дебата на тема "Разидувањето што постои помеѓу она што бизнисот го бара и она што образованието го обезбедува " во кое учество земаа преставници од неколку компании, факултетите, студентските парламенти и самите учесници. Следните два дена беа резервирани за секоја од категириите Case Study и Team Design.

Четвртокот беше наш ден, ден за категоријата Case Study. Просториите на Сеавус Едукативниот и Развоен Центар собраа на едно место 24 инженери, 6 идеи за решавање на зададениот проблем и голема желба за докажување. Нашиот тим се вложи максимално во реализација на задачата, посветувајќи се и концетрирајќи се на реално решение кое ќе биде имплементациски и економски издржано. Успешната презентација беше онаа која овозможи нашата идеја да биде примена и разбрана на вистинскиот начин и кај судиите, а и помеѓу учесниците. И размислувајќи како да го завршиме третиот пасус забележуваме дека не го претствивме нашиот тим Fast Forward. Fast Forward е составен од студенти од ФИНКИ и ФЕИT: Филип Божиновски, Сашо Јадровски, Кристина Блажевска и Никола Анѓелковиќ.

Импресиите по натпреварот не можат брзо да стивнат, а и како би можеле кога нашиот тим отиде сосема неоптоварен со помислата за победа.  Победата на EBEC ни ги зголеми поставените амбиции и нашите критериуми. Она што е сигурно е дека ќе го дадеме најдоброто од себе за балканското првенство во  Ниш, а попатно  ќе уживаме во новостекнатите пријателства и размена на искуства кои со себе ги носат натпреварите.

Кристина Блажевска

Како си помина Ангела во Лисабон, Португалија?

Веќе поминаа неполни два месеци од мојата посета на Лисабон, а јас се’ уште сум под импресии од ова несекојдневно и незаборавно искуство кое ми го направи изминатово лето поубаво од сите претходни. Не можам да опишам колку бев радосна кога со мала доза на неверување прочитав дека сум  примена на двонеделниот BEST курс. Па, еве ги накратко моите впечатоци.

Во Лисабон пристигнав доцна навечер, а на аеродромот ме пречека една од организаторите на курсот и директно ме однесе на забавата за добредојде. За распакување и одмор не стануваше збор, време беше за забава и дружење до раните утрински часови. На забавата веќе беa дојдени сите организатори на курсот и останатите учесници кои претходно пристигнале, па таа вечер се запознав со сите тие прекрасни луѓе со кои поминав две незаборавни недели и со кои се’ уште контактираме.

Следниот ден започна со напорно, интензивно темпо кое не’ следеше за време на целиот престој , но без кое немаше да видиме и доживееме толку многу работи , кои ни даваа чувство како да сме таму многу подолго. Станување во 7:30, после  час-два сон, потоа појадок, предавања и вежби,  ручек, прошетки и екскурзии, вечера, додека остатокот од денот беше резервиран за забава.

Темата на курсот беше “Do it yourself engineering and smart cities”. Беа одржани  предавања од професори од нивниот универзитет, како и од претставници на успешни компании. Имавме и работилници каде можевме да го примениме она што сме го научиле, а на крај ги презентиравме нашите проекти.

Покрај академскиот дел од курсот, имавме доста време за разгледување на градот и посета на сите позначајни знаменитости. Бев воодушевена  од се’  она што Лисабон може да го понуди како туристичко место. Честопати знаевме да се пошегуваме дека сме во Рио Де Жанеиро, гледајќи ја португалската верзија на статуата на Исус или пак, дека се наоѓаме во Сан Франциско, сликајќи се во позадина со лисабонскиот Golden Gate.  И покрај неколкуте сличности со други градови, Лисабон плени со некој свој уникатен шарм и топлина, што не може да се сретне на друго место.  Бев воодушевена од симпатичните, тесни и стрмни улички низ кои минуваа карактеристичните жолти трамваи, од фасадите на зградите направени од мали плочки во разни дезени , како и од разиграните мозаици на тротоарите и плоштадите.  Ја посетивме кулата Белем, во чија близина имавме можност да го пробаме најпознатиот португалски десерт Pastéis de Nata, а исто така и Националната Палата, во која прошетавме низ раскошните соби на тогашното кралско семејство.

За викендот имавме екскурзија до Синтра- град со прекрасни замоци и паркови, и до Обидос – средновековно гратче, каде ја прават најдобрата Ginjinha – ликер служен во мали  шолјички направени од чоколадо. Уживавме во погледот од најзападната копнена точка на Европа, се релаксиравме на прекрасните плажи, а ни беа и организирани часови по сурфање, што малку тешко ни одеше на почеток, но беше исклучително забавно.

Вредни за спомнување се и тематските забави, кои го направија нашиот престој во Лисабон уште поинтересен. Секоја вечер имавме забави од различен карактер, надополнети со разни игри и соодветен дрес код, заради кој често личевме како да одиме на маскембал . На Интернационалната вечер, пак, имав можност да пробам традиционална храна и пијалоци од многу земји, а ме израдува и фактот што сите се воодушевија од нашиот ајвар.

Сe’ на се’ ова беа две прекрасни недели во еден преубав град, исполнети со многу дружење, смеа и  забава. Можност да се запознаам и спријателам со триесетина студенти од различни европски држави и да научам нешто повеќе околу нивната култура и начин на живот. Незаборавно искуство кое вреди да се доживее и  кое на сите им го посакувам.

Ангела Јосифовска

Моите импресии од летниот курс во Киев, Украина

Е-маил од БЕСТ.org со известување дека сум примен на летниот курс во Киев. Тоа беше сосема неочекувано бидејќи речиси и имав заборавено на мојата апликација.  Иако патот до Киев е долг, како авантурист по природа решив да патувам со воз. Се договорив со уште една учесничка од Црна Гора да се чекаме во Белград. Патот беше возбудлив. Сретнавме многу студенти од различни делов на Европа. Кога пристигнавме  во Киев бевме пречекани на железничка станица и сместени во студентскиот дом каде се запознавме со другите учесници на академскиот курс. По сместувањето имавме прошетка низ градот ,а вечерта забава. Следниот утро имавме воведно предавање за да попладнето се упатиме на одморалиште на крајбрежјето на Киевското езеро. Таму престојувавме два дена каде имаше предавања за тимска работа како и лекции по Украински јазик.

Во вечерните часови имаше забави, една од нив беше „Иван Купала“ која е традиционална Украинска слава претставена како сплет од христијански така и пагано-словенските верувања. Интересен факт е тоа што оваа вечер ми беше роденден и организаторите се потрудија да ми биде еден од најдобрите родендени до сега. После двата прекрасни дена на езерото се вративме во Киев. Четвртиот ден имавме предавање за издаваштвото , за да вечерта го поминеме на прекрасната „Пољана“ (место каде што се собираат студентите од Киевскиот политехнички институт) таму можевме да се запознаеме со дел од забавниот живот. Следните неколку дена посетувавме печатници на весници, магазини и книги каде што го следевме целиот процес на издаваштво. Вечерите беа исполнети со луди забави (дискотеки, приватни журки) каде што можевме да го вкусиме ноќниот живот на Киев.  Вреди да се спомене забавата на брод додека крстаревме низ Дњепар и уживавме во прекрасната глетка како и забавата во трамвај додека се возевме низ центарот на Киев.  Нема да ја заборавам и посетата на  музеите, „Маидан незалежности“, паркот „Мајката на татковината“ Воениот музеј и паркот на жртвите на големиот глад.

 Ова беше прекрасно искуство кое нема да го заборавам. Беше навистина лудо и незаборавно(клише реченица) ама стварно беше така. Како мој прв курс, тоа што го доживеав беше повеќе од тоа што го очекував. Прави БЕСТовски забави и дружење со бестовци од цела Европа. Дружба,забава и учење , музика , шеги и смеа. За крај што можам да кажам дека вреди да се посети Киев, организаторите се стварно добри, забавите прекрасни. Летото во Киев беше најдоброто лето што сум го имал до сега.

Иван Атанасовски

Импресиите на Ирена од летниот курс во Виена

          Ова лето бев решена да го поминам на малку поинаков начин од претходните. Знаев што е БЕСТ курс, и бев решена да отидам на еден од нив. Така, мојата среќа беше неизмерна кога прочитав дека сум примена на летен курс во Виена. Знаев дека пред мене е нешто сосем ново и дека ме чека едно незаборавно искуство.

Да се учествува на еден ваков настан е вистинска привилегија. Како партиципант на двонеделниот летен курс, мило ми е што ја имав таа шанса. Останавме цели две недели, опкружени со магијата која ја нуди овој град и со околу триесетина други студенти од Европа. 

Триесет различни карактери, од различни земји и култури, а сепак толку многу дружење и разбирање имаше меѓу нас. Неописливо е чувството кога ќе запознаеш некоја нова личност, а веќе после неколку дена чувствуваш како да сте пријатели подолго време. Секој ден учев нешто ново за некој обичај или традиција за друга земја, и раскажував за мојата.

Кога пристигнавме на автобуската станица не пречека еден од организаторите на курсот. Притоа, мојот прв впечаток за Виена беше колку добро е се организирано таму. Почнувајќи од сообраќајот. Ни беа потребни три транспортни средства за да стигнеме до домот на сместување, а сепак не чекавме ни една секунда за автобусот, метрото или трамвајот; се е прецизно, точно и по распоред. 

Виена како град не маѓепса од прва, не знаеш на која страна да се свртиш попрво. Прекрасен спој од барокна и модена архитектура, секое ќоше наоколу е чисто и средено. Како за средина на јули, нормално беше да се видат огромен број туристи од цел свет и цел тој културен диверзитет функционираше сосем синхронизирано низ улиците на Виена.

За се да тече во најдобар ред се погрижија тамошните членови на БЕСТ- Виена. Целата организација беше во нивни раце и навистина беа многу грижливи и пријателски настроени кон нас. Актовностите беа различни, почнувајќи од скара на прекрасниот Дунав, преку обиколка низ градот и палатата Шенбрун, се до планинарење на Алпите.

Првиот ден видовме како Виенците уживаат во убавините на реката Дунав; веќе следниот бевме на посета во кабинетот на тамошниот канцелар, кој срдечно не пречека и ни раскажа дел од историјата и начинот кој функционираат тие како раководство.

 Ги видовме и некои од најпознатите места типични за Виена како катедралата на св. Стефан, националната библиотека, музејот на уметноста; прошетавме по најпозната улица во центарот каде се наоѓа и најстарата слаткарница во Виена.

Викендот кој следуваше беше исполнет со нешто сосема ново за мене- планинарење по Шниберг, планина- дел од веригата на Алпите. Првиот ден минувавме низ карпестиот дел од оваа планина- алпинизам во вистинска смисла на зборот, додека вториот ја видовме другата страна на убавината на Алпите-огромни површини зеленило и цвеќиња во сите бои. На враќање се спуштивме и до Puchberg, мало градче во подножјето на планината.

За крај би го споменала и официјалниот дел од курсот- предавањата. Темата беше  „Game On: From Theory to practice“, поврзана со економија и моделирање на некои реални ситуации преку потези на познати игри, за која на крајот требаше да изготвиме тимска презентација за она што беше опфатено.

Како што научивме нешто повеќе околу темата, така научивме и многу други работи кои ни ги донесе ова искуство. Го доживеавме духот на една европска метропола и тоа секогаш ќе ни остане во сеќавање. Затоа топло препорачувам, не испуштајте ја и вашата шанса да доживеете ваква несекојдневна авантура. Прифатете го предизвикот и осмелете се да аплицирате, и да ги проширите вашите искуства и познанства ширум Европа.

Ирена Костовска

Импресиите на Бруно за Летниот академски курс во Скопје. / Bruno's impressions for the Summer course in Skopje 2013

Now, that I'm finally back in Lisbon, in my bedroom, in front of my PC, I can finally write what I want. 

THANK YOU, thank you LBG Skopje for an amazing course, from the first moment until the last. Thanks to all the participants for making this course amazing, it's not easy to chose a good group of participants but we had it x)

And basically thanks to everyone that was a part of this course. You always form closer relationships with some people than others, but all of you were a big part of my Summer and I'll take these memories with me forever. I'm sure I'll see some of you again in Europe or the World and the ones I won't, it was a pleasure meeting you.

Thank to all the girls that did the Portuguese Scarf  

Thanks to our MO and again to LBG Skopje, you really have a special and amazing group there, and if Macedonia wasn't between Middle Earth and Narnia and so impossible to reach I'd visit you every month 

P.S: Thanks to my host, my Solta and my fellow Panda: Nina Simonoska. Now it's your turn to come back to Lisbon again 

Bruno Mercês

Уште едно БЕСТ патување и многу нови пријатели

Кога за прв пат прочитав дека сум примена на курс во Љубљана , како партиципант, не можев ни да сонувам колку убаво искуство ќе биде тоа за мене. Беше преубаво искуство но истовремено и многу поразлично патување од сите мои претходни. Љубљана е преубаво мало гратче каде од едниот до другиот крај може да се стигне пешки, преку убавите улички, безбројните мостови на реката Љубљаница и секако многуте кафетерии каде народот ужива во убавината на ова магично место. Колку е убава Љубљана, исто толку е убав и остатокот од Словенија, земјата која зрачи со природни богатства. Безброј шуми и реки, езера и пештери се само дел од пејсажите кои ми го запираа здивот.

Од сите нешта што ги видов, морам да го издвојам езерото Блед, како посебно место, место кое ме потсети многу на шармот и убавината на Охрид.

А за да не прејде текстов во туристички водич за убавините на Љубљана и Словенија, да напишам и збор два за гостопримливоста на нашите домаќини, студентите од БЕСТ Љубљана кои се погрижија овие 10 дена да ми бидат едни од најдрагите до сега. Преку многу забава и дружење ни го претставија животот во Словенија, ни обезбедија предавања на тема шумарство, како не запознаа со нивното најголемо богатство шумите. Не запознаа со сите краеви на Љубљана, дискотеки , кафичи, не однесоа на позната Метелкова, бевме гости и на градоначалникот на Љубљана. Ни ги исполнија деновите со среќа и смеа и за тоа крајно сум им благодарна.

И што уште да кажам освен дека посакувам на секој студент да доживее курс како мојот, да посети земја која е преубава, да се запознае со други 40тина студенти од странство и со дел од нив да остане во многу добри односи, да научи нешто на тема надвор од нивните студии и да го прошири хоризонтот на својте размислувања.

Дечки , аплицирајте и запознајте се со магијата која БЕСТ ја нуди за секого, а Љубљана , ние ќе се видиме повторно, јас сум сигурна!

Наталија Најдова

Мотивациски викенд со БЕСТ

Уште еден изминат викенд, викенд  кој ни донесе едно ново искуство, нови луѓе, нови погледи кон животот. Слушнавме за мотивациски викенд во Охрид, па во потрага по нова авантура веднаш се пријавивме . Откако ни беше објаснето што и како се случува, имав замисла дека ќе има неколку часа досадни предавања, па после цел ден е пред нас за лудување. Ништо од тоа не беше така.

Почнувајќи од самото запознавање не беше она класичното: Здраво, јас сум... ,се започна со игра како што и заврши. Се поделивме во тимови и секој си доби по некоја мала задача. Ако под задача подразбиравме некоја обврска која мораме да ја исполниме, сега задачата е обврска која сакаме да ја исполниме.

Откако завршија игрите на запознавање и делењето на задачи за секој тим, следуваше состанокот. Беше претставена работата на БEСТ и идните случувања. Го немаше тоа да гледаш во оној кој држи говор, а ти со мислите луташ некаде во далечините. Секој се труди да слуша за да после даде свое мислење и своја идеја. Темата беше за ФР маратонот во Скопје и Охрид. Добивме објаснување за тоа што претставува, како функционира и од секој одговорен слушнавме по збор два за нивните обврски. Малку збунети за тоа како на терен, оставивме да чекаме да дојде другиот ден и да го искусиме тоа.

Заврши и состанокот секој си кажа тоа што имаше, се средивме вечеравме и дојдовме до Olympic Games. Каде имавме натпревари во тимови со судија кој го имаше последниот збор. Игрите вклучуваа дружба, иновативност, креативност. Не можам да го доловам чувството со зборови кога твојот тим освојува некоја од игрите. После завршувањето на игрите во кои секој сака учевствува, секој имаше избор за преостанатата вечер. Едни се забавуваа во град, други останаа да уживаат во звуците на гитарата.

Вториот ден имавме едно ново искуство. ФР маратонот пристигна. Секој тим се упати кон своите дестинации. Нашата обврска беше да се претставиме кои сме, што сакаме и доколку имаат можност сопствениците да ни овозможат да ја оствариме нашата цел : гостите од различи делови на Европа да добијат по некој бесплатен оброк или пијалок. За среќа пријатно бевме изненадени од Охриѓани. Секој тим имаше добиено по неколку спонзорства. Собирното место беше на плажа и сите презадоволни чекаа да соопштат кој што добил.

Така задоволни се вративме каде што бевме сместени и таму не чекаше едно изненадување. Имавме тренинг за „Презентација“ од страна на Софија Цали.  Да имавме на факултет вакви предавања ќе имавме желба и по цели денови да присуствуваме на нив. Јас лично прв пат присуствував на вакво нешто и бев воодушевена. Се додека некој насмеан раскажува со страст за она што го зборува, ќе има друг кој неуморно ќе го слуша.

Последната вечер игравме Cantus, јас ја нарекувам „Игра зад затворени врати“. Никој не сакаше да ни ја открие се додека не започнавме да играме, па така и јас нема да ја откријам. Само ќе кажам дека таму јас бев „Јас“, зборот срам не постоеше, исто како сите околу мене да беа невидливи бидејќи секој те прифаќа таков каков што си без предрасуди, исмевања и слично. Ова препорачувам да се искуси барем еднаш.

И стигнавме до крајот, ново утро исто како претходното, но се беше поразлично. Поминуваш низ ходник и не сте повеќе странци. Од секој минувач слушаш „Добро утро“ и добиваш по некоја насмевка. Одиш на плажа те опкружуваат луѓе кои ги знаеш само два дена, а мислиш цел живот сте пријатели. Малку тажен се пакуваш и се поздравуваш со сите, но си одиш дома задоволен, мотивиран, исполнет, среќен !

Заклучок: Фантастичен викенд !

Ивана Бикоска

Tweet

БЕСТ Скопје на АКВАПАРК ФЕСТ ПРОБИШТИП

 Со сеуште свежи импресии, овојпат пишувам за една поинаква авантура на членовите на БЕСТ Скопје. Покрај некои редовни настани кои се случуваат во БЕСТ, почнувајќи од летните курсеви ширум Европа, културни размени, мотивациски викенди, овојпат заземавме учество на АкваПарк Фест, кој за прв пат се одржа викендот 24- 25 мај во Пробиштип. Бевме повикани како волонтери од страна на Password продукција со цел да се поттикне култуниот активизам и свеста за доброволен придонес кај младите. Затоа што БЕСТ како организација се залага за поттик на овие работи и сите преостанати општествени одговорности, понудата беше веднаш прифатена.

        И така, кога навистина ми требаше некој викенд релаксација и малку одмор од секојдневните збиднувања, стигна повик за волонтерство на АкваПарк Фест; отворена покана за многу забава и дружење, и притоа покриени  трошоци за пат, храна и влез, дозволен пристап до АкваПаркот. Си реков, супер прилика, оддамна не сум била на фестивал, а како волонтер па никогаш. Без размислување се пријавив..

        Неколку дена по повикот се состанавме со членовите од продукцијата која на сите, отприлика 30-тина пријавени волонтери ни ги објасни подетално обврските за време на фестивалот. Ништо страшно и напорно, грижа околу кампинг местото, ставање нараквици на посетителите на фестивалот, регулирање на паркинг местата, грижа околу артистите во бекстејџ.. Тоа беа мали задачи исполенти со многу забава и дружба кои не беа воопшто тешки, а сепак на крајот од денот си задоволен дека со завршената задача си придонел за се да остане во најдобар ред.

         Самиот фестивал траеше два дена, во кои имавме прилика да видиме како се работи на еден ваков настан и да стекнеме нови искуства, а истовремено добивме прилика и да стапиме во директен контакт и да се „фотнеме“ со некои од нашите омилени артисти. Кирил Џајковски, Paul Van Dyk, Фолтин, Суперхикс, S.A.R.S., Conquering Lion се само дел од артистите кои настапуваа...

        Како и да е, си поминавме незаборавно. Дефинитивно се здруживме уште повеќе со останатите членови, и се надеваме на уште повеќе вакви соработки и спомени.

Ирена Костовска

Tweet